Bir ocak daha kör kalmak üzere
Kim bilir kaç baş horantaydı
Kaç sabah erkenden tüttü ocağı
Kimine düğün dernek kuruldu
Telli duvaklı gelin etti
Kimi geçim derdi dedi
Terk etti bu ocağı
Bir kör oğlu bir ayvaz
Tek başına kala kaldı
Tepeye dikilmiş gün misali
Bir gözü yola takılı kadı
Hasret dolu gözler yarı kapandı
Gün tepeyi çoktan aştı
Ne köz kaldı ne kosa
Önce umutlar tükendi
Sonra duman yüklü bulutlar
Örümceğe bile tahammül edemezken
Şimdilerde buraları yurt tuttu baykuşlar
Osman Karaca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder